Help, ik zit klem!

Door Ila Hensen- Van Dorp

De mantelzorgmakelaar vertelt...

Klem zitten

Deze uitdrukking hoor ik regelmatig van mantelzorgers. Maar wat bedoelen ze hiermee? ‘Klem zitten’ heeft meerdere betekenissen, maar mantelzorgers zullen er ‘in moeilijkheden zitten’ of ‘voor een dilemma staan’ in herkennen.

Sandra

Ik word gebeld door Sandra. Haar moeder van 89 is enige tijd geleden gevallen. De revalidatie is succesvol verlopen, ze mag naar huis. De oude dame woont zelfstandig en is blij dat ze weer naar huis kan. Maar Sandra merkt ook dat de valpartij haar moeder erg onzeker heeft gemaakt. ’Wat als het weer gebeurt, kind, wat moet ik dan?’ ‘Mevrouw is te goed voor opname’, maar het risico van vallen blijft hoog waardoor ze kwetsbaar is.

Sandra woont het dichtst bij waardoor de dagelijkse zorg en aandacht vaak op haar neerkomt. Met de buren heeft haar moeder weinig tot geen contact.

Thuiszorg is niet nodig omdat zij nog goed voor zichzelf kan zorgen. Maar wie komt overdag eens langs om een praatje te maken en te kijken of alles nog goed gaat?

Sandra voelt zich klem zitten. Hoe zorg ik voor toezicht en hulp als dat volgens de huidige normen niet nodig is? Ik maak een afspraak met Sandra om haar hierbij te helpen. Want er zijn mogelijkheden, echt waar.

Bea

Ook Bea zit klem. Via een huisarts kom ik in contact met de heer Groothuizen, weduwnaar, en Bea, zijn dochter. Bea is zwaar overbelast en geeft heel duidelijk aan: ‘ik kan niet meer’. De huisarts heeft een overvolle agenda en verzoekt mij om contact met haar op te nemen.

Sinds vier jaar zorgt Bea dagelijks voor haar vader die door verlamming aan bed is gekluisterd. Zij heeft haar werk opgezegd, heeft geen sociaal leven meer en nu is ze opgebrand. Waarom is er geen professionele zorg ingezet? Bea kijkt mij aan en zegt: ‘Dat wil hij niet.’ Géén vreemden over de vloer. Zelfs de huisarts is niet welkom.

Bea zit in de mantelzorgklem. Men spreekt van mantelzorgklem wanneer de hulpbehoevende uitsluitend door één specifiek persoon geholpen wil worden.

Bea merkt dat ze haar vader niet goed meer kan verzorgen. Ze trekt daarom de stoute schoenen aan en doet haar verhaal bij de huisarts. Wanneer ik bij de heer Groothuizen binnenkom, zie ik dat hij bijna niet meer aanspreekbaar is en veel pijn heeft. In overleg met Bea bel ik de huisarts om te vragen of hij langs komt. Hij hoort de urgentie in mijn stem en arriveert binnen een uur. Direct regelt hij een ziekenhuisopname. Voor Bea breekt er een periode van relatieve rust aan. We spreken af dat ik over een paar weken contact opneem om samen de volgende stappen te zetten voor de zorg van haar vader.

Door Ila Hensen- Van Dorp https://www.linkedin.com/in/ilahensen/