Blog

Een Samenleving wordt pas een Samenleving als we samen leven

Hoe een voorzorgcirkel niet alleen bestaat in een steunstructuur maar ook gewoon simpelweg in je hart.
Profielfoto van Corinda Van Tilborg
31 mei 2023 | 2 minuten lezen

Simpel

Met de dame uit de aanleunwoning die grenst aan het woonzorgcentrum waar ik werkzaam ben heb ik regelmatig een mooi gesprek. Open en oprecht. Mevrouw is 86 en ze heeft een fijn leven gehad met mooie herinneringen. Veel verhalen gaan over de tijd met haar man waar ze met de camper door Europa heeft getourd en hoe ze die tijd ook mist. Haar man leeft al 3 jaar niet meer maar in haar verhalen leeft ook hij weer opnieuw op als ze stralend verteld over deze reizen. Ook zijn er  verhalen over oude vrienden die je niet meer ziet doordat je simpelweg de reis naar elkaar toe niet meer kunt maken. Oude vrienden uit Breda waar ze niet meer naartoe kan.

Van mens tot mens

"Nou dat is nog eens simpel opgelost", zeg ik. "Mijn moeder woont in Breda daar rij ik elke week heen, als u het leuk vindt kunt u gewoon meerijden." En gisteren was het zover 's morgens om 9 uur stapte ze in, onderweg een korte pauze voor een koffie en een sanitare ontspanning.  En het moment van weerzien met oude vrienden van toen was hartverwarmend. Ik ben naar mijn moeder gegaan om haar te helpen met wat huishoudelijke klusjes en een lunch op het terras.

Ik haalde mevrouw weer op om 16.00 uur en ze had heerlijk bijgekletst als van ouds.

Waalwijk

Een paar weken hiervoor heb ik een man van 87 meegenomen naar Waalwijk omdat zijn vriendin van 87 jaar daar woont en zij niet meer bij elkaar op bezoek kunnen. Ze bellen elkaar iedere avond om 21.30 uur. Jaren lang hebben deze mensen een leven samen gehad van heerlijk dansen, samen eten en veel plezier. Nu halen ze herinneringen op via dat telefoongesprek om 21.30 uur 's avonds. Die ochtend dat meneer zijn vriendin weer zag en ik hem aan het eind van de middag weer ophaalde zei mevrouw; We hebben elkaar weer eens lekker geknuffeld, breng je hem nog eens  een keertje mee?

Iedere week rij ik op en neer naar Breda voor mijn moeder, ik ga daar toch naartoe. Hoeveel mensen zouden zo simpel een ander mens gelukkig kunnen maken door ze eens mee te nemen naar oude vrienden en familie.

Hoeveel mensen rijden op en neer door het land voor werk, familiebezoek en andere reismomenten.

Wereld vergroten

Mocht je eens tijd hebben voer eens een gesprek met de ouderen in jouw omgeving, want wellicht heeft diegene een oude vriend of familielid die hij niet meer kan bezoeken en... heel misschien kom jij daar eens in de buurt. Hoe simpel kan het zijn om de wereld wat te vergroten voor die ander. Ik kan je verzekeren het raakt je eigen hart als je ziet dat oude vrienden elkaar weer in de armen sluiten.

Niet georganiseerd, niet vanuit een werkrelatie, niet als taxi chauffeur maar gewoon van mens tot mens. Want een samenleving wordt pas een samenleving, als we samen leven.

Doe mee met de discussie

Spreek je uit, deel en inspireer!

Plaats een reactie
0 reacties