De lege stoel: Daan verloor zijn dochter Lauren Lees verhalen meer over: Stilgeboorte

Het verlies van een kind is een hartverscheurende gebeurtenis die het leven van ouders voorgoed verandert. Toch gaat het leven door, zelfs wanneer je daar nog niet klaar voor bent. In ‘De lege stoel’ delen ouders openhartige verhalen over het verlies van hun kind. Lees hier ervaringsverhalen die gaan over de leegte die ontstaat door dit verlies. Daan en zijn vrouw verloren hun eerste dochter Lauren onverwacht na 41 weken zwangerschap. “We blijven over haar vertellen.”

De gehele zwangerschap was er niks aan de hand met Lauren. Toch gaat het mis, na precies 41 weken zwangerschap. “De verloskundige kon geen hartslag vinden, dus zijn we naar het ziekenhuis geracet. Daar hoorden we dat haar hartje niet meer klopte.” Lauren wordt stil geboren.

Alles was klaar

Lauren zou het eerste kindje zijn van Daan en zijn vrouw. Alle voorbereidingen waren al getroffen. “Alles was klaar. De babykamer was klaar. De maxi cosi was mee naar het ziekenhuis. Zelfs de box stond al klaar in de woonkamer.” Om de pijn wat te verzachten, halen de vader en schoonvader van Daan de box weg. Lauren wordt op haar kamertje gelegd en later naar de slaapkamer van Daan en zijn vrouw gebracht.

Daan vervalt in regelmodus. Hij begint alles rondom de uitvaart te regelen. Toch houdt ook dat een keer op. “De eerste weken na haar dood leefden we in een roes. Het was heel emotioneel.” Ondanks de intense pijn en het verdriet, kan Daan tóch een positief punt noemen uit die periode. “We hebben zo veel hulp gehad van familie en vrienden. We hoefden maar te bellen en ze stonden voor ons klaar. In die periode hebben we absoluut ontdekt hoe belangrijk die mensen voor ons zijn.”

Het gezin

Inmiddels is het vijf jaar geleden dat Lauren overleed. Daan en zijn vrouw kregen in die periode twee kinderen. Het gezinnetje is gelukkig, al zal het verdriet om Lauren nooit verdwijnen. “Gisteren waren Romée en Nolan zo lief aan het spelen samen. Dan sta ik er naar te kijken en word ik opeens overmand door emoties. Je mist gewoon iemand in die situatie. Je mist een kind. Die realisatie heb ik nog regelmatig.”

Lauren is overleden, maar ze is niet verdwenen uit het gezin. In de woonkamer staan plankjes met spullen die doen denken aan Lauren, zoals haar geboortekaartje. Ook zijn er foto’s van Lauren in huis. “Romée begint nu ook door te krijgen dat Lauren haar grote zus is. Ze stelt er vragen over en wij beantwoorden die met alle liefde. We blijven over haar vertellen.” Het gezin van Daan krijgt binnenkort een nieuw lid. “Mijn vrouw is nu zwanger van nummer vier. Die gaan we ook gewoon over Lauren vertellen.” Daan is gelukkig met zijn gezin. De liefde voor zijn kinderen is groot en daar hoort ook Lauren bij. “Ik denk iedere dag aan haar.”

Geschreven door Cas Geleijnse Vrijwillig tekstschrijver van Stichting Rauwkost